พระกิมพิลเถระ

พระกิมพิลเถระ (ในพระไตรปิฎกบางเล่ม จูฬโคสิงคสาลสูตรกิมิลเถรปทาน เรียกท่านเป็น พระกิมิลเถระ) เกิดในศากยราชตระกูล ในกรุงกบิลพัสดุ์ เมื่อเจริญวัยแล้วอนุรุทธศากยกุมารได้มาชักชวนให้ออกบวชในพระพุทธศาสนา
   กิมพิลวงศ์ศากยะ มีความพอใจตกลงจะออกบวชด้วย จึงพร้อมด้วยศากยะอื่นๆ 4 พระองค์ คือ ภัททิยะ อนุรุทธ อานันทะ ภคุ โกลิยกุมารอีกหนึ่งองค์ คือ เทวทัต รวมทั้งอุบาลีผู้เป็นนายภูษามาลา เป็น 7 คน พากันเสด็จออกจากพระนครพร้อมด้วยจาตุรงคเสนา เมื่อเสด็จถึงปลายแดนพระนครแล้ว จึงให้พวกจาตุรงคเสนากลับคืนพระนคร และเปลื้องประดับสำหรับทรง มอบให้แก่อุบาลีภูษามาลา แล้วสั่งให้กลับพระนคร ขายเครื่องประดับนั้นเลี้ยงชีพ
   แต่อุบาลีไม่มีความพอใจที่กระทำเช่นนั้น ใคร่จะออกบวชในพระพุทธศาสนาด้วย จึงแขวนเครื่องประดับสำหรับทรงนั้นไว้ที่ต้นไม้ ทูลความประสงค์ของตนให้แก่ศากยะเหล่านั้นทราบ
   กิมพิลศากยกุมาร พร้อมด้วยศากยกุมารเหล่านั้นได้พาอุบาลีติดตามเสด็จออกไปด้วย ครั้นถึงที่เฝ้าพระบรมศาสดา ซึ่งประทับอยู่ที่อนุปิยนิคม แคว้นมัลละ แล้วพากันทูลขออุปสมบทในพระพุทธศาสนา พระบรมศาสดาก็ทรงอนุญาตให้เป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา ด้วยวิธีเอหิภิกขุอุปสัมปทา ครั้นเมื่อพระกิมพิลศากยะได้อุปสมบทแล้ว เป็นผู้ไม่ประมาท อุตส่าห์บำเพ็ญเพียรในวิปัสสนากรรมฐาน ไม่ช้าก็ได้สำเร็จพระอรหันตผล เป็นพระอเสขบุคคลในพระพุทธศาสนา